သက္၀င္ခဲ့ေသာ ေဖဖ၀ါရီရဲ့ အလြမ္း(သို ့မဟုတ္)ရင္ခုန္သံ

မိသဲေရ.....
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက ေတာင္ပံုယာပံု
အန္ဖက္ေတြကို
ဖြင့္အန္ခ်လိုက္ျပန္ျပီ......။


သံုးရာသီလြန္ေျမာက္ခဲ့ေပမဲ့
မေန ့တစ္ေန ့ကလိုပဲ
ေပးခဲ့တဲ့ စကားေလးႏွစ္ခြန္းက
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာခ်ည္ေႏွာင္ထားတယ္
အဲ့ဒီၾကိဳးေၾကာင့္ အနာဂတ္ မီးအိမ္ေလး
လင္းလက္ေနခဲ့တာပဲ မိသဲ.....။


ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ ့
ငါ့စိတ္ေတြ ေဆာက္တည္မရျဖစ္ျပီး
ရင္ခုန္သံခ်င္းဆက္သြယ္ လိုက္ျပန္ျပီ
ဒီလိုပဲငါ့ႏွလံုးသားကေခတ္ဆန္ေနတယ္.......။


ငါ့ဘ၀ရဲ့ အသက္တစ္၀က္ကို
ေမြးဖြားေပးလိုက္တာ ၾကည့္စမ္း
အေနာက္ေတာင္မုတ္သုန္ေလကိုေတာင္မွ
ငါမမႈေတာ့ဘူး...အဲ့လိုေလးပဲ
ရိုးေျမက် ေလ်ွာက္လွမ္းေနလိုက္တယ္.....။


ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာ
ဟာလာဟင္းလင္း လြမ္းတာကလြဲလို ့
စိတ္ေတြကိုခ်ံဳ ့ျပီး ေလာကဓံနဲ ့
ရင္ဆိုင္ေနရတာခ်ည္းပဲ.....။


ရင္ဆိုင္ေနတဲ့ လမ္းခရီးထဲမွာ
မင္းေပးတဲ့ အျပဳံးပန္းေတြက
မဟူရာညမွာေတာင္
ေျမာက္အရပ္မွာ တစ္ကိုယ္တည္းပြင့္တယ္.....။


တစ္ခါတေလ
ေလလွိဳင္းျပတ္တဲ့ေန ့ေတြမွာ
ဘ၀က အက်ည္းတန္တယ္
တရားမ၀င္တဲ့ အိမ္မက္ေတြတိုင္းမွာ
ဘ၀က အထီးက်န္တယ္.....။


ျပႆဒါးနဲ ့ ရက္ရာဇာ မကင္းေပမဲ့
ျပကၡာဒိန္ေတြကိုလက္ခ်ိဳေရတြက္ေနတာ
ဥၾသေတြတစ္ေက်ာ့ေတးသီတယ္.....။


ဟာတာတာနဲ ့ရင္ဘတ္ထဲက
ကြက္လပ္ေတြကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္
အသက္ျပန္သြင္းၾကမယ္ မိသဲ......။


ပြင့္ေနတဲ့တိမ္တိုက္ေတြကို ဆြဲခ်
အျပာေရာင္ထီးတစ္လက္ရဲ့ေအာက္မွာ
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ျပီး
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္ေၾကာင္း
စကားႏိုင္လုၾကမယ္
ရွံဳးတဲ့သူ အနမ္းတစ္ပြင့္ေပးေၾကးေပါ့.....။


မရုိးႏိုင္တဲ့ေန ့ရက္ေတြအတြက္
ဂႏ ၱ၀င္ေျမာက္ေန ့ရက္ေတြကို
ဂႏ ၱ၀င္ေျမာက္ေတးသြားေတြ သီၾကဴးျပီး
ဂႏ ၱ၀င္ေျမာက္
အလြမ္းေတြကို
သျဂၤဳိလ္လိုက္ၾကမယ္ မိသဲ.....။







တိမ္ျပာ
အမွတ္တရ ေဖေဖၚ၀ါရီ
14.feb.2011