ေရာက္လာသူအေပါင္း မဂၤလာအေပါင္းနဲ ့ျပည့္စံုပါေစ........

Monday, July 18, 2011

ေဘးတိုက္ကန္ ့လန္ ့တြားသြားေနေသာဂဏန္းတစ္ေကာင္၏မိုင္တိုင္

မိုင္တိုင္


(က)
ဒီလိုေန ့မွာ
ဟစ္ေအာ္လိုက္တဲ့ အသံေတြက
ကမာၻတစ္ခုလံုး တုန္လႈပ္သြားခဲ့
ျမစ္ရိုးတစ္ေလ်ွာက္ ပြက္ပြက္ညံလို ့
ေျမာက္ျမိဳ ့ရိုးၾကား တည္တဲ့မွတ္ေက်ာက္
ေနာင္လာဘယ္ခါ တည္ေစေသာ၀္ ။
(ခ)
ျပကၡဒိန္ေတြ
တစ္ရြက္ျပီးတစ္ရြက္ အေငြ ့ျပန္ခဲ့
တိုက္စားသြားတဲ့ ဖိနပ္ေတြမွာ သည္းၾကိဳးမပါ
ေပါေလာေမ်ာတဲ့ ရွင္သန္ျခင္းက
ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး ဘယ္ေသာင္ျမင္လို ့ ဘယ္စခန္းကပ္ ။
(ဂ)
ပညတ္ခ်က္ေတြ ကစဥ့္ကလ်ား
ေတာင္တစ္စင္နဲ ့ ေျမာက္တစ္စင္ကြဲ
ေရွ ့ကေရာင္နီ ကြယ္လုနည္းနည္း
အထားအသို မက်တဲ့၀ါက် ။
(ဃ)
အိပ္မက္ေတြနဲ ့ျပီးခဲ့ေလလား
ငါ့ကိုယ္ငါေမး ဟင္းလင္ျပင္ထဲ
တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ ့ေတာက္ေလာင္ကြ်မ္းလို ့
ေသာကေတြနဲ ့ပင္လယ္ေ၀ခဲ့ ။
(င)
စိမ့္စမ္းေရ ေခ်ာ့ေတးသီတဲ့
ေခ်ာင္းငယ္ ျမစ္ေရ ပင္လယ္ေ၀
ေက်းငွက္ေတာင္စံု ပ်ံသန္းခဲ့ေပါ့
ျမိဳ ့၊ရြာသစ္ဆီ...။
(စ)
တစ္စတစ္စ အသိုက္ပ်က္ည
ငါနဲ ့ငါ တထပ္တည္း က်သေယာင္ေယာင္
ငါ့စိတ္နဲ ့ငါ ကြာရွင္းျပတ္စဲ
ညနက္နက္ထဲ ငါေလ်ွာက္ေနဆဲလား....။



တိမ္ျပာ
၁၉.၀၇.၁၁

Monday, April 11, 2011

တစ္ျခမ္းပဲ့ "လ" နဲ ့ေဒလီယာ


အိုး...ေဒလီယာ
လက္ခုပ္ဆိုတာ တဖက္တည္း တီးလို ့
မျမည္ဘူး မဟုတ္လား
စည္း ၀ါး မပါတဲ့ ေတးသြားေတြက
အနာဂတ္ေတြကို ေျခာက္လွန္ ့ေနသလို
အိပ္မက္ေတြနဲ ့ပဲျပီးဆံုးေနခဲ့တယ္ေလ ။

အိပ္မက္ဆိုတာ
အိတ္ကပ္ထဲထည့္ထားလို ့ေကာင္းတဲ့အရာမွ မဟုတ္တာ
အနာဂတ္ကို လက္ေတြျပဖို ့
ေဟာ့ဒီေျခေထာက္မွာ တြယ္ကပ္ေနတဲ့
အျမစ္ေတြကို ေျမလွန္ေပးစမ္းပါလား ေဒလီယာ ။

ဟို ့.....ေရွ့မွာ
အျပာေရာင္ေန ့ရက္ေတြ သိပ္လွေနတယ္
အဲ့ဒီလိုပဲ မင္းအျပံဳးပန္းေတြကလဲ
သိပ္လွေနတယ္ ေဒလီယာ
မင္းရဲ့ အျပံဳးပန္းပြင့္ဖို ့ဆိုရင္ ေသာကမပါပဲ
ေဟာ့ဒီ ငါ့ႏွလံုးသားနဲ ့ ေရလုပ္ေလာင္းရဲတယ္
အဲ့ဒီအတြက္ မင္းရဲရဲၾကီးပြင့္လိုက္စမ္းပါ ပြင့္ျပစ္လိုက္စမ္းပါ ။

အသက္၀င္လာတဲ့မီးေတာင္ေဟာင္းရဲ့
ရွဴရွိုက္ေနတဲ့အသံက ေန ၀င္ ၊ လ ထြက္
ျမည္ဟည္းလာခဲ့တာ ဘယ္သူ ့ေၾကာင့္လဲဆိုတာ
မင္းသိေကာင္းပါရဲ့ ။

တစ္ကယ္ေတာ့ တို ့ေတြ ထင္ထားသေလာက္
ဘ၀ဟာ မရွည္လ်ားဘူး ေဒလီယာ
မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းဟာ က်ယ္ျပန္ ့မလိုလိုနဲ ့
တစ္ကယ္ေတာ့ မ်က္စိေလးတစ္ဆံုးပါပဲ ။

ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး ေတာင္တန္းေတြေပၚက
ျမဴခိုးေတြကို ေနေရာင္က်ဲက်ဲ ျဖန္ ့ၾကဲခ်လိုက္သလို
ခဏေလးပါပဲ ခဏတာေလးပါပဲ
ျဖစ္လြယ္ ပ်က္လြယ္ေနခဲ့တယ္ေလ
ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ျပန္မ်ိဳမ်ိဳခ်ေနရတာ
ခြန္အားမဲ့လြန္းပါတယ္ ေဒလီယာ ။

စကၠန္ ့တံေလး ေျပးေနတာ
ငါတို ့ေတြ မလိုက္ႏိုင္ၾကဘူး မဟုတ္လား
ေျခရာေတြကို ေနာက္ျပန္္ျပန္နင္းေနရင္
ဟန္ခ်က္ မညီဘူးေလ ေဒလီယာ ။

ၾကည့္စမ္းပါဦး
ဟို ့......ေတာင္တန္းေပၚက
ထင္းရွဴးပင္ေတြ တစ္ပင္နဲ ့တစ္ပင္
ရွက္ကိုးရွက္ကန္္း ယိမ္းႏြဲ ့လို ့
ေလညင္းေလးေတြနဲ ့ေပ်ာ္ျမဴးေနတာ
အားက်လိုက္တာ ေဒလီယာ ။

လ်ွံက်လာတဲ့ စကားလံုးေတြကို
ပင့္ကူအိမ္ထဲက ခ်ည္ေႏွာင္မႈက
ေလထဲမွာပဲ
လႊင့္စဥ္သြားမလားလို ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အားငယ္ေနမိတာကလြဲလို ့
အင္အားၾကီးမားေနခဲ့တယ္ ေဒလီယာ ။

ေျခာက္ျခားေနတဲ့ အနာဂတ္က
ငါ့ကို ျပန္ျပန္ျပီးေျခာက္လွန္ ့ေနတယ္ ။

အရိပ္ေတြတိုင္းမွာ မင္းလို ့ထင္ေနခဲ့တာ
တစ္ကယ္ေတာ့ မင္းရဲ့ပံုရိပ္ေတြက
ငါ့ကိုလႊမ္းမိုးေနခဲ့လို ့ပဲေလ ။

အျပံဳးတစ္၀က္နဲ ့
မရဲတစ္ရဲ ပြင့္ျပီး အသက္ရွဴက်က္စားရတာ
ေခတ္ေနာက္က်ေနသလို
ငါ့ဘ၀ မက်ယ္၀န္းေသးဘူး ေဒလီယာ ။

ဒါေပမဲ့
တိုင္းတာလို ့မရတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြက
က်ယ္ျပန္ ့ေနခဲ့တယ္
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ
မင္းေျဖေပးပါ
ေျဖေပးပါ ေဒလီယာ ။







တိမ္ျပာ
၁၁.၀၄.၁၁














Friday, April 8, 2011

ၾကယ္တစ္ပြင့္ရဲ ့စာမ်က္ႏွာ







အျပိဳင္းအရိုင္းထေနတဲ့ သစ္အိုပင္ရဲ့
ရာသီထဲကို
ႏွင္းပြင့္ေတြ ပန္လာေတာ့...
ကႏာၱရ လြင္ျပင္မွာ
စူးစူး၀ါး၀ါး ၾကယ္တစ္စင္း ပြင့္တယ္ ။

မဟူရာညနက္ေတြထဲမွာ
ငွက္ဆိုးေတြရဲ့ ညည္းတြားသံနဲ ့အတူ
တြားသြားေနရတဲ့
ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ရဲ့ရင္ထဲကို
ေငြမွံဳေတြ တိတ္တဆိတ္
ျဖန္ ့ၾကဲခ်လိုက္ေတာ့
မနက္ျဖန္ရဲ့ ေရာင္နီကို
ခိုးခိုးၾကည့္ေန ့ခဲ့မိတယ္ ။

အသည္းအသန္ ငါလိုက္ရွာေနတဲ့
သစၥာတရားနဲ ့ခ်စ္ျခင္းေတြက
မင္းဆီမွာရွိေနမယ္ဆိုတာကို
မနက္ျဖန္ရဲ့ ျပကၡဒိန္တိုင္းမွာ
ငါေရးထိုးထားလိုက္ခ်င္ရဲ့ ။

ဆုေတာင္းတိုင္းျပည့္မယ္ဆိုရင္
ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ထိ
တခမ္းတနား ျဖတ္ေျပးသြားတဲ့
ၾကယ္တစ္ပြင့္ရဲ့ အလင္းတန္းလိုမ်ိဳး
ေရဆံုး ေျမဆံုး
ဟို ့..... အဆံုးထိ

ေလ်ွာက္လွမ္းေနလိုက္မယ္ ။

ငါ့မွာဘယ္သူမွ မသိမ္းပိုက္ရေသးတဲ့
ႏွလံုးသားတစ္ခုရွိတယ္
အဲ့ဒါကို မင္းသိမ္းပိုက္ေပးပါလို ့
ခခယယေျပာခ်င္တယ္ ။

"ကံ"က ငါ့ကိုမယံုသလို
ငါကလဲ "ကံ" ကိုမယံုၾကည္ျပန္ဘူး
ငါ့ကိုေတာ့ မင္းယံုၾကည္မႈ
ရွိေနေစခ်င္တယ္ ။

ငါ့ရဲ့ သစၥာတရားနဲ ့အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခဲ့တာေလ
ရိုးရိုးေလးပဲေျပာမယ္
ဟို ့...ကမာၻဦးစကလိုပဲ ခ်စ္တယ္
ခ်စ္ေနတယ္ ။


ေယာင္ေယာင္ မွားမွားနဲ ့
ငါ့ အေသြးအသားထဲမွာ ရွိေနမယ္ဆိုရင္
အဲ့ဒီေသြးကို မင္းကိုယ္တိုင္ေဖာက္ထုတ္လိုက္
ေရာ့..........ဒီမွာ ငါ့ရဲ့
သစၥာတရား ။

မင္းအတြက္
ငါ့ႏွလံုးသားရဲ့ အေငြ့ျပန္မႈေတြက
ဘယ္ေတာ့မွမေျခာက္ခန္းဘူးဆိုတာပဲ ။

ေသြးပ်က္ေနတဲ့ ငါ့ရဲ့စာမ်က္ႏွာရဲ့
ေသြးလြတ္ေၾကာနဲ ့ေသြးျပန္ေၾကာေတြက
မင္းေၾကာင့္ရပ္တည္လာခဲ့တာ
ငါ့ကိုရူးတယ္လို ့ေျပာခ်င္ေျပာစမ္းပါေစ
ငါအဆံုးကုန္ထိ ရူးစမ္းပါရေစ ။

အရာရာတိုင္းဟာ မလွပႏိုင္သလို
ငါ့ဘ၀ဟာလဲ
ေျပာင္းျပန္ေတးသြားေတြ ရွိေနလိမ့္ဦးမယ္
ပညတ္ခ်က္ေတြရဲ့ ေလာကထဲမွာ
မင္းတစ္ေယာက္ကလြဲလို ့ ဘာကိုမွ
ငါ မမက္ေမာဘူး ။

မင္းရဲ့ေမြးရာပါ အလွက သိပ္လွတယ္
မင္းရဲ့စိတ္ေလး သိပ္လွတယ္
လွတယ္...လွတယ္...လွတယ္
အရာအားလံုးဟာ လွပေနတယ္
ငါ့ရဲ့ မသိစိတ္ကိုပါ
မင္းဖမ္းစားႏိုင္ေအာင္ လွတယ္ ။

မင္းရဲ့ စာမ်က္ႏွာနဲ ့ငါ့ရဲ့ စာမ်က္ႏွာကို
လက္ထပ္ေပးခ်င္ခဲ့တာ
မဆုပ္မျပဲေအာင္ အဖံုးခ်ဳပ္
အဲ့ဒီထဲမွာတို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ့
ခ်စ္သ၀ဏ္လႊာကို
ကမၺည္းထိုးထားလိုက္ခ်င္ရဲ့ ။

ေဟာ့ဒီကမာၻၾကီးဟာ
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြနဲ ့တည္ေဆာက္ေနခဲ့တာေလ
ငါ့ဘ၀ရဲ့ျဖတ္တည္မႈဟာလဲ
မင္းရဲ့ သိမ္ေမြ ့ႏူးညံ့ျခင္းေတြနဲ ့ပဲ
ရိုးေျမက်ေနလိုက္ခ်င္တယ္ ။






တိမ္ျပာ
၀၇.၀၄.၁၁

Wednesday, March 30, 2011

"ဘ ၀" နဲ ့ "ေျမ ဇာ"

" ဘ ၀ "






ဘ ၀----------ရွင္ သန္ ျခင္း
ဘ ၀----------ရွံဳး နိမ့္ ျခင္း
ဘ ၀----------ေအာင္ ျမင္ ျခင္း
ဘ ၀----------ေသ ဆံုး ျခင္း

ေမ တၱာ တန္ ခိုး ရွင္ ..... ငါ့ ကို ေမြး ဖြား
သု ည ေျခ လွမ္း ..... တစ္ လွမ္း ႏွစ္ လွမ္း
ထို ရွင္ သန္ ျခင္း ..... ပ်ိဳး ၾကဲ ေပါင္း သင္
ျပည့္ လ်ွက္ အား အင္ ..... ဆင္ ျခင္ စဥ္း စား
မ က် ရိုး ေျမ ..... ရိုး ရိုး တန္း တန္း
ရို ေသ ကိုင္း ညြတ္ ..... တန္ ခိုး ရွင္ ႏွင့္
အ ခမ္း နား ဆံုး ..... ရွင္ သန္ ျခင္း ျဖင့္
အ ဖြင့္ အ ပိတ္ ..... ရိုး ေျမ က် ေစ ။

ပ်ံ သန္း ေန တဲ့ ငွက္ တစ္ ေကာင္
အား အင္ နဲ ့ ပ်ံ သန္း မႈ
ေလ ဟုန္ နဲ ့ ပ်ံ သန္း မႈ
ျဖစ္ ေပၚ လာ မဲ့ တဲ့ ရာ သီ ဥ တု
ျဖစ္ တည္ ေန တဲ့ ရာ သီ ဥ တု
ျဖစ္ ခဲ့ ျပီး တဲ့ ရာ သီ ဥ တု
ပူ ခ်င္ ပူ ေအး ခ်င္ ေအး
မုန္ တိုင္း ျဖစ္ ျဖစ္ ေလ ေျပ ျဖစ္ ျဖစ္
လို ေန တဲ့ ေအာက္ ဆီ ဂ်င္
ႏွစ္ ခု လံုး မွာ ရွိ ေန တယ္
ၾကမ္း တမ္း သည္ ျဖစ္ ေစ
ႏု ညံ့ သည္ ျဖစ္ ေစ
ငါ ေရွ့ ဆက္ ရ ဦး မည္ ။

ရပ္ တည္ ေန တဲ့ ေျခ လွမ္း
ရပ္ တည္ ခဲ့ တဲ့ ေျခ လွမ္း
ရပ္ တည္ ရ မဲ့ ေျခ လွမ္း
အ ခ်ိဳး အ စား ေတြ ညီ မ လို လို နဲ ့
ေလ ထဲ မွာ ဓါး ေတြ ကို
ဟို လို လို ဒီ လို လို နဲ ့ေ၀ွ ့ ရမ္း ေန ခဲ့
တစ္ ခါ တစ္ ေလ ေတာ့ လဲ
စ ကား လံုး ေဖာင္း ပြ မႈ မ ဟုတ္ တဲ့
ၾကီး မား တဲ့ စ ကား လံုး ၾကီး နဲ ့
ကိုယ့္ ကိုယ္ ကို အ ထာ က် ေန ျပန္ ေရာ ။

ဒီ လို နဲ ့
ေလ်ွာက္ လာ လိုက္ တာ
ဘ ၀ ဟာ တိုက္ ပြဲ ဆို ရင္
ဒီ တိုက္ ပြဲ ရဲ့ ေအာင္ ျမင္ မႈ
ဒီ တိုက္ ပြဲ ရဲ့ ရွံဳး နိမ့္ မႈ ေတြ က
ကိုယ့္ ကိုယ္ ကို သိ သ လို လို နဲ ့
မ ျမဲ ေသာ တ ရား တို ့ ျမဲ ေလ ေတာ့
ရွံဳး နိမ့္ သြား တာ ခ်ည္း ပဲ ။

ေထာင္ ထဲ ၀င္ သြား သည္ ျဖစ္ ေစ
ေထာင္ ထဲ က ထြက္ လာ သည္ ျဖစ္ ေစ
လာ လာ သ မ်ွ
မည္ သို ့ မည္ ကာ ျဖစ္ ေစ
ေလာ က ဓံ အ နိမ့္ အ ျမင့္ တို ့ နဲ ့ ရင္ ဆိုင္
ေလ်ွာက္ လွမ္း ရ ဦး မည္ ။

ေရာက္ လာ တဲ့ ဘ ၀
မ ေလ်ွာက္ လွမ္း လို ့ မ ရ
မ ေလ်ွာက္ ႏိုင္ တဲ့ ဘ ၀
အ ေရာက္ ႏိုင္ တဲ့ ဘ၀
ဘ ၀ ဟာ ေလ်ွာက္ လွမ္း ျခင္း
သင္ ယူ စ ရာ မ ကုန္ တဲ့ ေက်ာင္း ေတာ္
ေတြး ေလ ေလ ေ၀း ေလ ေလ ေဆြး မ ေန ။


တိမ္ျပာ




" ေျမ ဇာ "

က် ရာ အ ရပ္
ေမွး တြယ္ ကပ္ လဲ
ခပ္ မြဲ မြဲ နဲ ့
ခပ္ ယဲ့ ယဲ့ ရွင္
ႏြဲ ့ ခ်ိန္ ပင္ မ ရ ျငား
အားးးးးးးး
မ လႈပ္ ၾက ပါ နဲ ့ လား.....၊
ပါး ပါး ပဲ ပုတ္ ပုတ္
တုတ္ တုတ္ ပဲ ၿဖတ္ ၿဖတ္
ခတ္, ျပ လိုက္ တိုင္း
ငတ္ ရ ရွာ တာ အ ႏႈိင္း မဲ့ ပါ၊
ငါး ၿဖာ ရန္ သူ
"ကပ္" က ထူ ေသး
"ေလး သြယ္ ဓါတ္" ပ်က္
နင္း, တက္ ၿခင္း၊
တက္ နင္း ၿခင္း "ခံ" အ တြက္
ပု ခက္, လဲ မ လႊဲ ႏိုင္
အ သက္ တည္း တည္း ကိုင္ ထုပ္
ျမဳပ္ ျပီး ရင္း ျမဳပ္ ခ်က္
နက္ ၿပီး ရင္း နက္ သြား
အားးးးးးးး
မ လႈပ္ ၾက ပါ နဲ ့ လား ဗ်ာ / ရွင္ ... တို ့။


ေမာင္လူပိန္း

တိမ္ျပာ & ေမာင္လူပိန္း

၂၈.၀၃.၁၁

Sunday, March 27, 2011

ညီမေလးအတြက္ေမြးေန ့လက္ေဆာင္



H

A
P
P
Y
B I R T H D A Y
C
H
A
N
NGE
L
A
Y


ညီမေလး Chan Nge Lay အတြက္ေမြးေန ့လက္ေဆာင္
၂၈ ရက္ေန ့တြင္က်ေရာက္သည့္ ေမြးေန ့မွစ၍
အသက္ ၁၂၀ တိုင္ေအာင္ရွည္ေစေသာ၀္
အပူအပင္ကင္းေ၀းျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ မိသားစုေလးနဲ ့အတူ ေလ်ွာက္လွမ္းႏိုင္ပါေစ

၁ ႏွစ္.....
၂ ႏွစ္.....
၃ ႏွစ္.....
ႏွစ္.....
ႏွစ္......
ႏွစ္ေတြထဲမွာ

ေရေရရာရာ / မေရမရာ
ေရာေထြးမႈေတြနဲ ့ေလာကဓံၾကီးထဲမွာ
ရွိေနလိမ့္ဦးမယ္.....။
ေရရာသည္ျဖစ္ေစ မေရရာသည္ျဖစ္ေစ
ေလ်ွာက္လွမ္းေနရလိမ့္ဦးမည္.......။
မိုင္တိုင္ေတြ အထပ္ထပ္ျဖတ္သန္း
ေလာကဓံၾကီးကို အန္တုဖို ့မလိုဘူး
တစ္လွမ္းနဲ ့တစ္လွမ္းညီေအာင္ေလ်ွာက္
ေႏြေႏြ မိုးမိုး ေဆာင္းေဆာင္း
မင္းခံႏိုင္ဖို ့ပဲလိုမယ္....။
ေလာကဓံထဲမွာ
" ဓါး " ပါခ်င္ပါမယ္
" ျမား" ပါခ်င္ပါမယ္

မင္းေရွာင္တတ္ဖို ့လိုမယ္ ။
ေလာကဓံထဲမွာ
" တရား " ပါခ်င္ပါမယ္
" အား " ပါခ်င္ပါမယ္

မင္းေဆာင္တတ္ဖို ့လိုမယ္ ။
မီးအိမ္ဟာ
မင္းျဖစ္ေနသလို
မီးစာဟာလဲ
မင္းပဲျဖစ္ေနျပန္တယ္
ဒါေပမဲ့
မီးဆီကိုေတာ့
မင္းလိုအပ္ေနလိမ့္ဦးမယ္.....။

အရာအားလံုး
ေရွ့သြား
ေနာက္လိုက္
ညီပါေစ။


တိမ္ျပာ
၂၈.၀၃.၁၁

Sunday, March 20, 2011

“““ေႏြ”””




ေႏြ

ေၾသာ္.....ေႏြတဲ့လား

သစ္ရြက္ေတြေျခြမွ

ေႏြ ပီသမတဲ့လား

ဥၾသငွက္ရင္ကြဲ သံစဥ္ဆိုမွ

ခ်ိဳျမျမ လြမ္းရမတဲ့လား

ဘယ္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္

သစ္လြင္ေနတယ္

ေဟာ့....ၾကည့္စမ္း

ရိုးတံၾကဲၾကဲ ကိုင္းၾကားကေန

ခ်ြန္ျမျမ ရြက္ႏုေတြ ေ၀လို ့...ေ၀လို ့

ေႏြကို အံတုေနတာ

ဥၾသငွက္ ေတးသီလို ့

ကံေကာ္တို ့ေတာင္ ႏိူးထၾကျပီ

မၾကာမွီ....

အေနာက္ေလ မိုးစက္ပြင့္ အက်ဲဲမွာ

ပန္းပိေတာက္ေတြ တစ္ေ၀ေ၀နဲ ့.....ပြင့္ေတာ့မယ္

ငါ့အလြမ္းေတြ ေ၀လို ့....ေၾကြလို ့

တစ္ေႏြျပီး တစ္ေႏြ

ငါ့ကို ျဖတ္ေက်ာ္ေနခဲ့

ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ ေျခလွမ္းေတြက

ထူလို ့ ပူလို ့

ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့

ေႏြ.....ေႏြ.....ေႏြ

ဒီေန ့ေႏြနဲ ့ မနက္ျဖန္ေႏြက

ငါ့ႏွလံုးသား မီးေတာင္ကိုပိုလႈပ္ခတ္ေစခဲ့

ျဖန္းပက္ ေနတဲ့ ေရေတြက

ငါ့ကိုယ္ေပၚ အလြမ္းမိုးေတြရြာခ်သလို

လႊမ္းမိုးလို ့

လြမ္း.....လြမ္း...လြမ္း

ငါ့

လြမ္း

ေမား

လို ့





တိမ္ျပာ &ေနာင္းမိုးခန္ ့

Saturday, March 19, 2011

အရိပ္ ေငြ႕






ေျမာက္ျပန္ ေလေတြ

ဆူေဝတဲ႕ ေန႔က

ထာဝရ ေသာ႕ခတ္ထားတဲ႕

ရင္ခြင္ တံခါး ကို ဆြဲဖြင္႕ မိလိုက္တယ္

ႏွလံဳးသား တခုလံုး ဟာလာဟင္းလင္း

ရင္ခုန္ ႏႈန္းေတြက ခုန္ေတာ႕မလိုလို

ရင္ခုန္သံ ေတြဘဲ ရပ္တန္႕ေတာ႕မလိုလို

ဘယ္ဆီမ်ားလည္း

မေျပာမဆို

တေျမ႕ေျမ႕ ေဆြးရိပ္ တိမ္ေတြ

ခုခ်ိန္သာဆို

ေတေလတေယာက္

ဘယ္ဆီမွာ ေျဖရာေဖ်ာက္ မသိေပမယ့္

ေျမဝပ္ငွက္ ကေလး ကေတာ့

ငါ႕ႏွလံုးသား မ်က္ခင္းျပင္ ထဲမွာ

ဘဝေဟာင္းရဲ႕

ေရျပင္ေအာက္ အေမွာင္ထုမွာ

အခ်စ္ၾကိဳး မျဖတ္ရေသးတဲ႕ ႏြယ္ရွင္ေတြ

လန္႕ႏိုးရစ္ပတ္ေနၾက

ငါ႔နားစည္ထဲမွာ

နင္႕ရဲ႕ေခၚသံ သဲ႕သဲ႕ ၾကားရတယ္

အစုတ္ပလုပ္ မေလးေရ.....တဲ႕

ငါေယာင္ျပီ ထထူမိတယ္

ေကာင္စုတ္ တဲ႕ သတိတရေပါ႔

အဲ႕လိုနဲ႕

ေလထဲ မင္းနာမည္

ငါေရးခဲ႕တယ္

(.....)




လတ္
(၂၄-၁၂-၀၉ )

Thursday, March 3, 2011

မ်က္ လွည့္










ဒီ ပြဲ မွာ ကြ်န္ ေတာ္ က

မ်က္ လွည္ ဆ ရာ

မ ဟုတ္ သ လို

ပြဲ ၾကည့္ ပ ရိတ္ သတ္ လဲ

မ ဟုတ္ ျပန္ ဘူး

သို ့ေပ မဲ့

အ နီ ေရာင္ ကန္ ့လန္ ့ကာ ကို

စ ဖြင့္ လိုက္ က တည္း က

ကြ်န္ ေတာ့္ ရင္ ဘတ္ ကို ခင္ ထား ခဲ့ တယ္

ေရာင္ စံု မီး ရဲ့ ေအာက္ မွာ

ခမ္း နား ထည္ ၀ါ တဲ့

အ နက္ ေရာင္ ၀တ္ ရံု လႊာ

၀တ္ ဆင္ ထား တဲ့ သူ မ က

ကြ်န္ ေတာ့္ ရင္ ဘတ္ တစ္ စံု နဲ ့

သူ မ ရင္ ဘတ္ တစ္ စံု ေပါင္း ျပ ဖို ့

သူ မ ရဲ့ ေမွာ္ အ တတ္ ပ ညာ နဲ ့ ျပဳ လုပ္ လိုက္ တယ္

ထို ့ ေနာက္

စူး ရွ တဲ့ အ ၾကည့္ တစ္ စံု ရဲ့ ေအာက္ မွာ

ကြ်န္ ေတာ္ ေျပာက္ ဆံုး သြား ခဲ့ ျပီး

သူ မ တစ္ ေယာက္ တည္း ျဖစ္ လာ ခဲ့ တယ္

ဇာတ္ ၀င္ ခန္း ရဲ့

လွည့္ ကြက္ အ ျပီး မွာ

လက္ ခုပ္ အ သံ နဲ ့အ တူ

သူ မ ကြ်န္ ေတာ့္ ရင္ ဘတ္ တစ္ ျခမ္း ကို

ျပန္ ခြဲ ေပး ခဲ့ တယ္

တုန္ ယင္ ေန ေသာ အ သံ နဲ ့

ေလး လံ ေန တဲ့ စ ကား လံုး ေတြ ကို ကြ်န္ ေတာ္

ေကာင္း ကင္ ေပၚ ပစ္ တင္ လိုက္ ေတာ့

ျပန္

က်



လာ

ေတာ့

ဘူး............။

ကြ်န္ ေတာ့္ မ်က္ လံုး ကို

သူ ့..................လွည့္

လက္...................................လိုက္


နဲ ့.......................................................တယ္







တိမ္ျပာ
၀၃.၀၃.၁၁

Sunday, February 13, 2011

သက္၀င္ခဲ့ေသာ ေဖဖ၀ါရီရဲ့ အလြမ္း(သို ့မဟုတ္)ရင္ခုန္သံ







မိသဲေရ.....
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက ေတာင္ပံုယာပံု
အန္ဖက္ေတြကို
ဖြင့္အန္ခ်လိုက္ျပန္ျပီ......။


သံုးရာသီလြန္ေျမာက္ခဲ့ေပမဲ့
မေန ့တစ္ေန ့ကလိုပဲ
ေပးခဲ့တဲ့ စကားေလးႏွစ္ခြန္းက
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာခ်ည္ေႏွာင္ထားတယ္
အဲ့ဒီၾကိဳးေၾကာင့္ အနာဂတ္ မီးအိမ္ေလး
လင္းလက္ေနခဲ့တာပဲ မိသဲ.....။


ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ ့
ငါ့စိတ္ေတြ ေဆာက္တည္မရျဖစ္ျပီး
ရင္ခုန္သံခ်င္းဆက္သြယ္ လိုက္ျပန္ျပီ
ဒီလိုပဲငါ့ႏွလံုးသားကေခတ္ဆန္ေနတယ္.......။


ငါ့ဘ၀ရဲ့ အသက္တစ္၀က္ကို
ေမြးဖြားေပးလိုက္တာ ၾကည့္စမ္း
အေနာက္ေတာင္မုတ္သုန္ေလကိုေတာင္မွ
ငါမမႈေတာ့ဘူး...အဲ့လိုေလးပဲ
ရိုးေျမက် ေလ်ွာက္လွမ္းေနလိုက္တယ္.....။


ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာ
ဟာလာဟင္းလင္း လြမ္းတာကလြဲလို ့
စိတ္ေတြကိုခ်ံဳ ့ျပီး ေလာကဓံနဲ ့
ရင္ဆိုင္ေနရတာခ်ည္းပဲ.....။


ရင္ဆိုင္ေနတဲ့ လမ္းခရီးထဲမွာ
မင္းေပးတဲ့ အျပဳံးပန္းေတြက
မဟူရာညမွာေတာင္
ေျမာက္အရပ္မွာ တစ္ကိုယ္တည္းပြင့္တယ္.....။


တစ္ခါတေလ
ေလလွိဳင္းျပတ္တဲ့ေန ့ေတြမွာ
ဘ၀က အက်ည္းတန္တယ္
တရားမ၀င္တဲ့ အိမ္မက္ေတြတိုင္းမွာ
ဘ၀က အထီးက်န္တယ္.....။


ျပႆဒါးနဲ ့ ရက္ရာဇာ မကင္းေပမဲ့
ျပကၡာဒိန္ေတြကိုလက္ခ်ိဳေရတြက္ေနတာ
ဥၾသေတြတစ္ေက်ာ့ေတးသီတယ္.....။


ဟာတာတာနဲ ့ရင္ဘတ္ထဲက
ကြက္လပ္ေတြကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္
အသက္ျပန္သြင္းၾကမယ္ မိသဲ......။


ပြင့္ေနတဲ့တိမ္တိုက္ေတြကို ဆြဲခ်
အျပာေရာင္ထီးတစ္လက္ရဲ့ေအာက္မွာ
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ျပီး
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္ေၾကာင္း
စကားႏိုင္လုၾကမယ္
ရွံဳးတဲ့သူ အနမ္းတစ္ပြင့္ေပးေၾကးေပါ့.....။


မရုိးႏိုင္တဲ့ေန ့ရက္ေတြအတြက္
ဂႏ ၱ၀င္ေျမာက္ေန ့ရက္ေတြကို
ဂႏ ၱ၀င္ေျမာက္ေတးသြားေတြ သီၾကဴးျပီး
ဂႏ ၱ၀င္ေျမာက္
အလြမ္းေတြကို

သျဂၤဳိလ္လိုက္ၾကမယ္ မိသဲ.....။







တိမ္ျပာ
အမွတ္တရ ေဖေဖၚ၀ါရီ
14.feb.2011

Thursday, February 10, 2011

ေ ရ ာ င ္ စ ံ ု ဆ ြ ဲ ခ ် က ္





ေ ရ ာ င ္
စ ံ ု ဆ ြ ဲ ခ ် က ္

ေတာင္ပင္လယ္ကေန တက္လာတဲ့ ေၾကးနီေရာင္ တိမ္တိုက္နဲ ့
ေျမာက္ပင္လယ္ကေန တက္လာတဲ့ ညိဳျပာေရာင္ တိမ္တိုက္
မ်က္ႏွာျပင္တစ္ခုမွာ အေရာင္ျခယ္တယ္
၀ါစိမ္း နီ ျပာ ေရာင္စံုဆြဲခ်က္ေတြနဲ ့ေပါ့............။

အ၀ါေရာင္

အ၀ါေရာင္ ကန္ ့လန္ ့ကာကို စဖြင့္လိုက္တယ္
အုတ္ဂူရဲ ့ေရွ ့မွာဆိုင္းဘုတ္ေတြခ်ိတ္ဆြဲထားတာေတြ ့လိုက္ေတာ့
ကြ်န္ေတာ့္ ပင္လယ္ျပင္မွာ အ၀ါေရာင္ ၾကက္ေျခခတ္ တစ္ခု
ထင္က်န္ေနခဲ့တယ္ ။
ဒီလိုနဲ ့့့့အ၀ါေရာင္ ကေန အစိမ္းေရာင္ အျဖစ္ေျပာင္းသြားၾကတာေပါ့ ။

အစိမ္းေရာင္

ရာသီဥတုတစ္ခုရဲ ့စ ၊ ဆံုးမွာ
မုန္တိုင္းနဲ ့ေလေျပ
၀င္ခ်င္တိုင္း၀င္ ထြက္ခ်င္တိုင္းထြက္ေနသလိုမ်ိဳး
ဘယ္သူသိနိုင္မွာတဲ့လဲ ဒီလိုနဲ ့
တဖက္တခ်က္စီ စိမ္း လြန္းေနခဲ့တယ္................
စိမ္းတယ္ မ်က္လံုးေတြ စိမ္းတယ္ ႏႈတ္ခမ္းေတြ စိမ္းတယ္
သံစဥ္ေတြ စိမ္းတယ္ စိမ္းတာေတြခ်ည္းျပျပေနတယ္
အ၀ါေရာင္ နဲ ့အစိမ္းေရာင္က ငါ့ကိုေလာင္ျမိဳက္တယ္
ဒီလိုနဲ ့ငါ မေသ မရွင္ အနီေရာင္ ျမစ္ထဲ ေမွ်ာေနလိုက္ရတယ္ ။

အနီေရာင္


ရဲရဲနီေနတဲ့လက္တစ္စံုနဲ ့ႏႈတ္ခမ္းက
စုတ္ခ်က္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ ့ေရးထိုးလိုက္ေတာ့
လြင္ျပင္တစ္ခုလံုး ဖြစာမြစာက်ဲျပန္ ့လို ့
ေသြးစိမ့္စိမ့္ယိုစီးေနတဲ့ ႏွလံုးသားက
စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ အက်ဥ္းထဲမွာ
ပင့္ကူအိမ္ထဲေျပး၀င္သြားတဲ့ မုဆိုးလို
တစ္စတစ္စနဲ ့.......။


နိဒါန္း

အျပာေရာင္

အဲ့ဒီေန ့က ေကာင္းကင္ၾကီးဘာမွ ၀တ္မထားဘူး
အျပာေရာင္ ေတြေတာက္တဲ့ေန ့.....အဲ့ဒီေန ့..အဲ့ဒီေန ့ေပါ့
ကြ်န္ေတာ့္ကိုဆြဲေခၚသြားတာ ႏွင္းဆီ ရနံ ့ေတြနဲ ့အတူ
အဲ့ဒီ ႏွင္းဆီ ရနံ ့က အျဖဴေရာင္ ႏွလံုးသားကို
အသက္သြင္းခဲ့တယ္...........
ဒီလိုနဲ ့အနာဂတ္က ပိုျပီးအသက္၀င္လာခဲ့တယ္....
၀င္လာတဲ့အသက္နဲ ့ခရီးရွည္ထြက္ခဲ့.....။

ဒီလိုနဲ ့ဇာတ္စင္ေပၚခုန္တက္လိုက္တာေပါ့
တစ္ကယ္ေတာ့ ငါေလ.....ငါေလ...ငါေလ
မင္းအလိုကိုလိုက္........
အပို ့အၾကိဳျဖစ္လိုက္ ၾကာကူလီျဖစ္လိုက္
မင္းသားျဖစ္လိုက္ လူၾကမ္းျဖစ္လိုက္
သရုပ္ေဆာင္ေနရတာ ........။

တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ျဖည္းျဖည္းျခင္း ျဖည္းျဖည္းျခင္း
သံစဥ္တစ္ပုဒ္ရဲ ့ အရသာက
ခါးလိုက္ ခ်ိဳလိုက္နဲ ့ လိုက္လိုက္ေနရတာ
ကိုယ့္ေျခရာကို ျပန္ျပန္ေကာက္ေနရသလို
အနာဂတ္ဆိုတဲ့ အိမ္မက္ထဲမွာ အတိတ္ေတြၾကီးပဲ
ျပန္ျပန္ေရာက္ေနခဲ့တာေပါ့........။

ခါးသည္ျဖစ္ေစ ခ်ိဳသည္ျဖစ္ေစ ႏွလံုးသားက
မပယ္ျဖတ္ဘူး မျငင္းဆန္ဘူး....
အဲ့ဒါ အျဖဴေရာင္ ရဲ ့အရင္းခံဆိုတာပဲ....။

လိုခ်င္တာက သံစဥ္အစစ္
သံစဥ္အစစ္ ကိုရွာေနခဲ့တာ
ေျခာက္ၾကိဳးတတ္ တူရိယာနဲ ့
ဘ၀ သံစဥ္ခ်ိဳတစ္ပုဒ္ကိုရွာခဲ့တာ
တီးခတ္ၾကည့္တယ္ ထြက္မလာဘူး...။

တစ္ၾကိဳး ျဖဳတ္ျပီးတီးတယ္ ထြက္မလာဘူး
ႏွစ္ၾကိဳးျဖဳတ္တယ္...သံုးၾကိဳးျဖဳတ္တယ္
ေလးၾကိဳးျဖဳတ္တယ္...ငါးၾကိဳးျဖဳတ္တယ္
ေျခာက္ၾကိဳးျဖဳတ္တယ္...ထြက္မလာဘူး
ဘာမွထြက္မလာဘူး.........။

ဘယ္ထြက္လာမလဲ အတုအေယာင္ေတြ
အတုေတြနဲ ့အေယာင္ေဆာင္ထားတာ
သံစဥ္အစစ္က တူရိယာမွာမဟုတ္မွန္းသိလိုက္ျပီ......။

ၾကည့္လိုက္...ၾကည့္လိုက္....
ငါ့ႏွလံုးေတြေဆြ ့ေဆြ ့ခုန္ေနတာ
မင္းလက္ကို ထိုးျပီးစမ္းၾကည့္လိုက္
အဲ့ဒါ သံစဥ္ အစစ္ပဲ
ႏွလံုးသားကထြက္က်လာတဲ့ သံစဥ္ အစစ္ပဲ
ငါ့သံစဥ္ပဲ ငါရွာေတြ ့တယ္
ငါ့သံစဥ္ကို မင္းေတြ ့တယ္မွတ္လား ။
မင္းသံစဥ္ေတြငါမေတြ ့ေတာ့ဘူး အေရာင္ေတြ
အေရာင္ေတြနဲ ့ဖုံးသြားျပီ......
ငါ့ကိုလဲမင္းၾကက္ေျခခတ္ေတြနဲ ့ထားသြားျပီ...။

နိဂံုး

အ၀ါ နဲ ့အျပာ ေပါင္းရင္ အစိမ္း ျဖစ္တယ္ ။
အနီ နဲ ့အျပာ ေပါင္းရင္ အမည္း ျဖစ္တယ္ ။
ဒီဒႆနကိုကြ်န္ေတာ္သိလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ

တိမ္......................ေလ
ညိဳ..........................နီ
ေတြ.........................ၾကမ္း
ၿပိဳ...................ေတြ
ပ်က္............ႏွင့္
က်........အ
တူ
.....
..
.
ပစ္လႊတ္လိုက္တဲ့ ျမားတစ္စင္း
ထုတ္ခ်င္းေပါက္သြားတဲ့ ပန္းသီးတစ္လံုးက x x x x x x



တိမ္ျပာ
၂၈.၀၆.၂၀၁၀